Özlediniz özlediniz :)
Bayağı oldu yazmayalı. Başlangıçta kendim yazmak istemedim, çünkü kendi kendime konuşuyor ve buna alışıyor olma fikri beni rahatsız etmişti. Sonrasında da defalarca yazmak istememe rağmen fırsatım olmadı. Fırsatım olmadı, çünkü sınavlarım ve ödevlerim çok yoğundu ve düzenli çalışamadığım için birikmiş çok fazla okuma vesaire vardı. Hayetinde salı günü sınavlarımı bitirdim ve şimdi eve gidiyorum. Havaalanındayım, Münih üzerinden İstanbul'a geçeceğim. Enteresan bir şekilde heyecanlıyım çünkü son 1 yıldır eve bu üçüncü gdişim olmasına rağmen ilk kez gittiğime değecek. Önceki gidişlerime sebep bürokratik sorunlar ve düğünlerdi. Bu sefer gezmeye eğlenmeye, ailemi ve arkadaşlarımı görmeye gidiyorum ve bir de doğum günümü kutlamaya. 7 yıl sonra ilk kez ailemle kutlayacağım doğum günümü. Ankara'ya taşındıktan sonra doğum günümü ailemle kutlama fırsatım olmamıştı hiç. Enteresan bir his. 25 yaşımdan sonra bir daha doğum günü kutlamayacağım demiştim kendime, bu son doğum günüm olacak kutlanası ve ailemle olacağım. Diğer bir enteresanlıkta, Prag'da ki 1 yıldönümümde Ankara da olacak olmam. Zaman dediğimiz şey o kadar stabil ve aynı zamanda o kadar da karmaşık ve düzensiz ki neresinden tutunsan elinde bir şeyler kalıyor. Bugün öyle hissediyorum.
Korkunç bir üç hafta geçirdim belki biraz daha fazla sınavlar ödevler o kadar çok ve yoğundu ki. Aslında bu benim tercihimdi sınavlar şubatın 25'ine kadar sürüyor istediğin zamanı açılan tarihlerden herhangi birinde alabiliyorsun ama ben Türkiye' ye gidebilmek için sınavlarımın hepsini ardarda aldım.çok stresli geçti diyemem ama aynı zamanda kafamın properly çalıştığını da iddia edemem yani, uyku aralarında çokça çalışmaya çalıştım ve bir de pizza diyeti tabii ki. Mütemadiyen yediğim pizzaların ceremesini uzun vadede çekeceğe benziyorum :).
Hala yazılacak 2 ödevim ve şirkete yetişecek datası hayli kalabalık geniş bir taskım var. Türkiye' ye varır varmaz onları halledip zamanın tadını çıkarmak istiyorum. Ha bu arada maaşımdan ayırdığım büyük meblayı da sömürmek niyetindeyim.
Bunca zırvadan sonra uzun sözün kısası, heyecanlıyım vesselam, hem de bayağı bayağı heyecanlıyım.
Mutlu muyum?
Evet. Hayatımda çok uzun zamandır ilk kez herşey bu kadar yolundayken, evet mutluyum. Süper vakit geçirip, dinlenip döneceğim.
Son 3 yıllık karmaşadan sonra sakin, dinlenmiş ve süper dinamik bir başlangıç daha olacak. Ama bu başlangıç bir dönemin kapanıp bir yenisinin açıldığı bir başlangıç değil, Sadece tazalenerek yapılan bir başlangıç olacak, yeni değil de yeniden demek daha uygun sanırım. Özlemişim yazmayı durduramıyorum kendimi, ama durmam lazım yoksa mayıs ayı için planladığım İrlanda yolculuğumla ya da ekim sonu için planladığım sergimle ilgili şeyler kaçırabilirim ağzımdan :) daha zamanı varken susayım da edebimle uçuşumu bekleyim.
Ve her zaman ki cıvıklığımı yapıp 'bekleyin beni anacım' diyor bloğuma burada son veriyorum :)
Korkunç bir üç hafta geçirdim belki biraz daha fazla sınavlar ödevler o kadar çok ve yoğundu ki. Aslında bu benim tercihimdi sınavlar şubatın 25'ine kadar sürüyor istediğin zamanı açılan tarihlerden herhangi birinde alabiliyorsun ama ben Türkiye' ye gidebilmek için sınavlarımın hepsini ardarda aldım.çok stresli geçti diyemem ama aynı zamanda kafamın properly çalıştığını da iddia edemem yani, uyku aralarında çokça çalışmaya çalıştım ve bir de pizza diyeti tabii ki. Mütemadiyen yediğim pizzaların ceremesini uzun vadede çekeceğe benziyorum :).
Hala yazılacak 2 ödevim ve şirkete yetişecek datası hayli kalabalık geniş bir taskım var. Türkiye' ye varır varmaz onları halledip zamanın tadını çıkarmak istiyorum. Ha bu arada maaşımdan ayırdığım büyük meblayı da sömürmek niyetindeyim.
Bunca zırvadan sonra uzun sözün kısası, heyecanlıyım vesselam, hem de bayağı bayağı heyecanlıyım.
Mutlu muyum?
Evet. Hayatımda çok uzun zamandır ilk kez herşey bu kadar yolundayken, evet mutluyum. Süper vakit geçirip, dinlenip döneceğim.
Son 3 yıllık karmaşadan sonra sakin, dinlenmiş ve süper dinamik bir başlangıç daha olacak. Ama bu başlangıç bir dönemin kapanıp bir yenisinin açıldığı bir başlangıç değil, Sadece tazalenerek yapılan bir başlangıç olacak, yeni değil de yeniden demek daha uygun sanırım. Özlemişim yazmayı durduramıyorum kendimi, ama durmam lazım yoksa mayıs ayı için planladığım İrlanda yolculuğumla ya da ekim sonu için planladığım sergimle ilgili şeyler kaçırabilirim ağzımdan :) daha zamanı varken susayım da edebimle uçuşumu bekleyim.
Ve her zaman ki cıvıklığımı yapıp 'bekleyin beni anacım' diyor bloğuma burada son veriyorum :)
Yorumlar
Yorum Gönder